door: Steven Stegen, 5 oktober 2000 20:17
DE WIJK
Na een verblijf van drieënhalve week in Sydney zette Johan Heins woensdag rond het middaguur weer voet op zijn eigen terrein. De Olympische Spelen waren voor Heins, ooit zelf Europees kampioen en Olympisch deelnemer, zijn laatste klus als bondscoach van de springruiters. Het werd een mooi afscheid Down Under. ,,De vijfde plaats van het team in de landenwedstrijd was misschien teleurstellend, maar individueel goud en zilver was in één woord fantastisch.’’
Johan Heins viel in Sydney ruim twee kilo af. En dat lag niet aan het voedsel. ,,Aan de kant staan als coach is veel spannender dan zelf een parcours rijden’’, legt hij uit. ,,Als je zelf rijdt beleef je alles één keer, maar nu had ik te maken met vier ruiters en paarden, hun voorbereiding en tot slot het springen van het parcours.’’
De springruiters stelden in Horsley Park bij Sydney tijdens de landenwedstrijd teleur. Er zat niet meer in dan een vijfde plaats. Heins ergert zich aan de storm van kritiek die er toen kwam. ,,Natuurlijk, we gingen als team voor een medaille, maar als je vijfde van de wereld wordt, is dat lang niet slecht.’’ Dat de verwachtingen vooraf wel erg hoog waren gespannen bestrijdt hij niet. ,,Daar heb ik zelf aan meegewerkt. Je moet vooraf een doel stellen en dat was een medaille halen. Jammer dat het niet is gelukt, maar het zat erg dicht bij elkaar.’’
Maar op de slotdag van de beste Spelen ooit kwam het allemaal goed, met goud voor de nuchtere Tukker Jeroen Dubbeldam en zilver voor Albert Voorn. ,,Ik had me geen mooier afscheid als bondscoach kunnen wensen’’, zegt Heins met lichte ontroering in zijn stem. ,,Ik stop nu op het hoogtepunt. Ik ben twee jaar bondscoach geweest en er is toch meer tijd in gaan zitten dan ik vooraf dacht. De vergoeding staat niet in verhouding tot de tijd die je er in steekt. Het heeft best een zware wissel getrokken op mijn privéleven en mijn bedrijf.’’ Heins wordt opgevolgd door Bert Romp.
Bij zijn aantreden als bondscoach stelde paardenhandelaar en ex-ruiter Heins zich onder andere ten doel om te proberen meer startmogelijkheden te creëren voor jonge ruiters op de belangrijkste internationale wedstrijden. ,,Dat is voor een deel gelukt. Veel jonge ruiters hebben kansen gehad en een aantal heeft die waar kunnen maken, zoals bijvoorbeeld Marc Houtzager. De balans van deze twee jaar is voor mij dan ook erg positief.’’
De Spelen in Sydney waren voor Heins een enorme belevenis. ,,Ik heb zelf in 1976 aan de Spelen in Montreal meegedaan, maar dat was niet zo’n succes. M’n belangrijkste paard kreeg een blessure, waardoor ik op het reservepaard moest rijden. Je kunt Montreal ook niet vergelijken met Sydney. In Australië was alles prima voor elkaar en ook waren de mensen erg vriendelijk. De eerste dagen was de bodem van de springpiste wel erg slecht, maar daar hebben ze alles aan gedaan.’’
[Stegen.net] archief oktober 2000
