door: redactie, 5 juli 2009 20:19
AKEN – Dressuuramazone Anky van Grunsven is zondag met IPS Salinero teruggekeerd op het podium bij een grote wedstrijd. Ze sloot de finale van het CHIO van Aken af als nummer twee, achter de Amerikaan Steffen Peters. ,,Ik rijd weer met het mes tussen de tanden.”
De drievoudig olympisch kampioene maakte daarmee een einde aan een periode vol twijfels. Recentelijk gaf ze aan met motivatieproblemen te kampen. Haar beslissing om door te gaan leek met het verstand genomen. ,,Inmiddels zit daar ook het gevoel bij”, aldus Van Grunsven.
De grote kampioene werd de laatste weken tweede op het NK en zelfs derde op het CHIO van Rotterdam, nota bene achter twee landgenoten. Donderdag volgde in de Grand Prix van Aken het dieptepunt: vijfde. ,,Ik dacht: zo kan het niet langer. Dit is niet mijn plek. In de ring was ik niet meer zo zeker. Ik twijfelde. Vrijdag heb ik mezelf een enorme schop onder de kont gegeven. Nu gaat het weer.”
Ze dacht diep na en kwam tot de conclusie dat ze niet moest denken, maar doen. ,,Op de training ging het goed, maar wat had ik daaraan. Er is nog nooit iemand kampioen geworden met losrijden. Vervolgens ben ik er vol voor gegaan: alles of niks. Kenners zeiden dat ik vandaag net zo goed had kunnen winnen. Het begint er kennelijk weer op te lijken.”
Het is moeilijk geweest sinds ze in Hongkong 2008 haar derde olympische titel op rij won. In 1994 al veroverde Van Grunsven haar eerste wereldtitel. ,,Ik heb overwogen te stoppen. Maar mentaal ben ik er nog niet klaar mee. Eerder dit seizoen wilde ik ook niet naar de finale van de wereldbeker, maar toen realiseerde ik me dat ik ook niet thuis wilde zitten. Dus hup, daar ging ik maar weer naar Las Vegas.”
Na de nationale titelstrijd in De Steeg, waar Edward Gal met Totilas beduidend beter was, sloegen de twijfels opnieuw toe. Ze sprak van een motivatieprobleem, na twintig jaar topsport. ,,Maar al die twijfels maakten het er ook niet beter op. Voor Rotterdam besloot ik definitief door te gaan. Kom ik daar uit de ring en zie ik mijn slechtste score ooit op het bord staan. Dat heb ik weer! Gelukkig bleken de computers kapot te zijn.”
Van Grunsven gaat in elk geval nog door tot Kentucky, waar in 2010 de Wereldruiterspelen worden gehouden. ,,Ik vind thuis trainen gewoon nog heel erg leuk. Dat kan ik voorlopig niet missen. Als ik niet meer naar de concoursen ga, heeft het natuurlijk geen zin om je te pletter te oefenen. Het is alles-of-niks. Dan maar weer alles, heb ik besloten.”
De wereld is veranderd, ook in de dressuur. Van Grunsven: ,,Het is niet meer vanzelfsprekend dat ik win. Steffen Peters uit Amerika is een grote concurrent, maar de andere Nederlanders worden ook steeds beter. Als ik niet top ben, word ik er in eigen land gewoon afgereden. Toch rijd ik met Salinero nog steeds op het hoogste niveau. Al zes jaar lang! Daar ben ik trots op.”
