door: Jarmilla Peterson, 9 februari 2014 18:58
Dressuuramazone, instructrice en jurylid Jarmilla Peterson blikt in een column terug op de Groninger kampioenschappen in de HJC-manege in Tolbert
door: Jarmilla Peterson | Stegen.net
De indoorkampioenschappen van de provincie Groningen zijn weer achter de rug. Ik denk dat de organisatie terug kan kijken op een zeer geslaagde editie. Alles liep strak op tijd voor zover ik heb meegekregen.
Zelf heb ik een gooi gedaan naar de titel in het ZZ-licht. ‘s Morgens stond ik nog op een mooie tweede plek, maar helaas kon dit in de kür niet vasthouden.
Vorig jaar ontstond er nog een hele discussie over deelnemers van buiten de provincie die wel lid waren van een Groningse vereniging en die ook nog de titels wegkaapten. Dit jaar alleen maar deelnemers uit de provincie en echte favorieten waren er ook niet.
Onder de deelnemers was de sfeer ook ontspannen. Tuurlijk rij je om kampioen te worden maar als je ziet dat een ander beter is dan heb ik er vrede mee. En voor de thuisblijvers die denken “t zijn altijd dezelfden die winnen” gaat die gedachte niet altijd op. Soms moet je een gokje wagen. Dat deed de verrassing van dit kampioenschap, Ann Wessels, ook. Niet geschoten is altijd mis. Het is en blijft een jurysport, waarbij de jury niet altijd op één lijn zit. Soms in je voordeel soms in je nadeel.
Maar zelfs al heb je alles top voorelkaar dan kan ‘t toch altijd anders lopen dan gedacht. Neem als voorbeeld Parzival die op zijn tong beet of Sven Kramer met zijn foute wissel op de 10 km….
Sport is risico’s nemen, pieken en dalen, een lach en een traan. Maar zolang ik ‘t nog met plezier doe en de mensen en paarden om me heen gezond blijven blijf ik knokken voor die sjerp!