door: Steven Stegen, 1 september 2022 12:12
Het is even na acht uur als Jarmilla Peterson haar laatste les bij de Driesporenruiters afsluit. Ze verwijdert haar oortje em microfoon en zegt: ,,Ik ga me nog snel even omkleden, er zitten veel mensen in de kantine te wachten.”
Dat oortje is wel een uitkomst. Dat ging in het verleden wel anders. Met luide stem moest ze de leden zien te bereiken. Toch haperde haar stem zelden, mede door goede ademhalingstechniek. ,,In al die jaren is mijn stem maar twee keer weg geweest”, constateert Jarmilla tevreden.
Gevraagd naar wat haar de afgelopen 27 jaar is opgevallen zegt ze: ,,De verandering in de maatschappij, die je ook bij de verenigingen terugziet. Het is allemaal veel individueler geworden. Het echte clubgevoel, het samen dingen doen, dat is langzamerhand door de jaren heen een stuk minder geworden. Ook hier, al ging die ontwikkeling in de hechte gemeenschap hier wel langzamer.”
Wat haar ook opvalt is de steeds betere kwaliteit van de paarden en pony’s. ,,Maar ook de outfit, bling bling, het is belangrijker geworden, net als de prestaties.” Successen als amazone had Peterson zelf ook in royale mate, nu heeft ze echt stappen terug gedaan. Maar haar twee wedstrijdpaarden Don Chello en Woody, nu 20 en 18 jaar oud, genieten bij haar van hun oude dag.
Intussen gaan in de kantine de hapjes en drankjes rond. Als Jarmilla, omgekleed en opgefrist, binnenkomt grijpt voorzitter Theresa ten Have het moment aan om Peterson kort toe te spreken en bloemen te overhandigen. ,,Lang speechen is niet mijn ding, bedankt voor alles!”, klinkt het en bij Jarmilla Peterson komen de eerste tranen. Ook zij houdt het kort: ,,Jullie allemaal bedankt, blijf gezond!”
📝 Stegen.net
📸 Steven Stegen