door: redactie, 15 april 2009 14:45
HARSKAMP – De Nederlandse paarden zijn veilig aangekomen in Las Vegas. Toch is dat nog geen garantie voor topprestaties in de Amerikaanse gokstad, waar de komende dagen de finale van de wereldbeker op het programma staat. Want de omstandigheden zijn er lastig, met een kleine piste en veel publiek dicht op de baan. En ook is de tijd om te acclimatiseren nogal kort.
Hans-Peter Minderhoud uit Harskamp is er nog niet helemaal gerust op of zijn merrie Exquis Nadine voldoende gewend is. De finale in Las Vegas is voor hem een nieuw en ongewis avontuur. Nadine vloog vrijdag vanaf de luchthaven in Luik naar de VS, Minderhoud volgde een dag later. Vanwege de quarantaine en de medische keuring kon het koppel pas maandag voor het eerst kan trainen. En donderdag al begint het toernooi met de Grand Prix. ,,In Hongkong viel alles mee”, herinnert Minderhoud zich. ,,Maar toen waren we er al drie weken van te voren.”
Daar komt bij dat de hal waarin de wedstrijden gehouden worden enerzijds reusachtig groot is, maar anderzijds ook heel klein. ,,Er passen drie keer zoveel mensen in als bij Indoor Brabant. Maar de ring is veel kleiner. De 20 bij 60 meter passen er nauwelijks in. Je kunt er bijvoorbeeld niet omheen rijden. De mensen op de eerste rij hangen met hun benen bijna boven de ring en dat is heel spannend voor een paard”, weet de dressuurruiter uit Harskamp.
Extra moeilijk wordt het wanneer het Amerikaanse publiek zijn uitbundigheid laat zien. Minderhoud was ook twee jaar geleden bij de wereldbekerfinale in Las Vegas, toen zijn vriend Edward Gal zich geplaatst had met het paard Gribaldi. ,,Als je binnenkomt, begint het publiek te klappen en als je mooi uitstrekt, gaat het joelen. Ook dat zijn de paarden niet gewend. Ik ben heel benieuwd hoe Nadine zich houdt onder deze omstandigheden. Haar kennende denk ik dat ze het spannend vindt.”
Hoop
Hoop heeft Minderhoud desondanks wel, en met recht. Zijn paard past zich doorgaans razendsnel aan aan de omstandigheden. Vorig jaar, toen Nadine in Den Bosch debuteerde op Indoor Brabant, was de merrie in de overbevolkte hal behoorlijk nerveus. Dit jaar was ze een stuk rustiger. ,,Nadine was heel meegaand. Het wordt steeds makkelijker haar te rijden en dat betekent dat je minder fouten maakt. Er is dus nog steeds progressie.” Dat wordt ook in punten uitgedrukt. Een maand geleden tijdens Indoor Brabant, de laatste voorwedstrijd van het wereldbekercircuit, haalde de combinatie in de Grand Prix zijn op een na hoogste score ooit. In de kür op muziek ging het persoonlijk record eraan ,,En toen werden we toch nog maar vijfde “, analyseert Minderhoud.
,,De concurrentie wordt steeds groter, vooral in Nederland. Anky met Salinero, Adelinde Cornelissen met Parzival en Edward straks met Totilas zijn voor mij moeilijk te verslaan. Als ik op het EK of WK een plaats in de Nederlandse ploeg wil krijgen, moet ik concurreren met Imke Schellekens-Bartels met Sunrise. Maar die strijd durf ik wel aan.”
